Ок, гугл, як утрымацца і не пачаць размаўляць з "алоўкам"?

І вот знаеце што, у пекле точна ёсць асобны кацёл для тых, хто падпісвае фота ў жж знізу.

Калі я абзавадзіўся бложыкам, то хацелася, каб ён быў такім, ці хаця б такім.

А ён выходзіць ўсё больш нейкім гэткім ці вось гэткім.

Хоць ты на які твітэр валі. Нада сабе пашукаць якую сацсетку для сацыяпатаў, каб фрэндаў на 10. І пісаць пра прыроду. І сіські. І рыб. І піва. І восень.

Пятніца. Напіцца быццам яшчэ рана. На працу не трэба. І вапшчэ хай ідзе на йух тая праца. Воось. Вырашыў памяняць сабе аватарку. А то неафіты ўсякія дасталі пытацца: ці праўда ў мяне касічкі ў барацьбе. Наваяў няхілы аўтапартрэт.

( Зацаніце, ці падобны. )

А шо эта?

( Фота 18+ )

У адным правінцыйным горадзе, у Маскве, здаецца, інцілягенцыя і транспартнікі хочуць запусціць "кніжныя трамваі". Плануецца, што кніжкі будуць размяшчацца ў адмыслова пашытых кішэнях, прымацаваных да спінак пярэдніх сядушак. У выпадку ўхвалы ініцыятывы з боку ўлад першы такі трамвай можа з'явіцца ўжо ў снежні. Калі масквічам спадабаецца такая ідэя ( Read more... )

Піша газета "Гомельская праўда". Рубрыка "РОГАЧЕВ. НОВОСТИ"

Хвала сгущенке

К 75-летию ОАО "Рогачевский молочноконсервный комбинат" для жителей города и района объявлен литературный конкурс "Ода сгущенному молоку". По его условиям воспевание продукции предприятия, юбилея комбината и красот города в стихотворной форме не должно превышать четырех ( Read more... )

Забыўся расказаць. У нядзелю пасля футбола прыехаў дадому, а там мяне чакаў вось такі камплімент ад намесніка шэф-повара :)

( Зацані )

Ня ведаю, навошта я чарговы раз у гэта ўвязаўся. Кажуць жа мобы ў ЖэЖэшцы ўжо ня модныя, ды яшчэ такія "барадатыя". Але каб не пісаць пра абрэка Анальнага, давайце лепш пагуляем. Тым больш у законны выходны магу сабе дазволіць ( Read more... )

Раскажу вам пра вараную бульбу. Нават не пра вараную бульбу, а пра вараную бульбу на абед. І нават не пра вараную бульбу на абед, а пра тое як гэтую вараную бульбу мы раскладаем па талерках. Накладае спачатку сабе Ната, а потым ужо я. І як толькі яна куды адвернецца ці адыйдзе, я заўжды стараюся у яе талерку падкінуць яшчэ адну бульбіну (бо не магу ( Read more... )